Werknemers zonder papieren, die nauwelijks meer dan 3 euro per uur verdienen op de wijngaarden in het rijke noorden van Italië, zeggen dat ze het slachtoffer zijn van racisme en onmenselijke werkomstandigheden. ‘Als ze je te laat betalen, kan je niet eten.’ Een reportage uit Piemonte, Italië.
Een van de eerste woorden die Sajo* leerde in de Langhe, het noordoostelijke wijngebied van Italië, was ‘anduma!’. In het Piemontees, de taal die in de regio Piemonte wordt gesproken, betekent het ‘kom op!’.
Sajo, een 36-jarige man uit Gambia, hoorde het voortdurend. 12 uur per dag werkte hij in de wijngaarden, regen of zonneschijn, ook in het weekend, voor 3 à 4 euro per uur. Hij had geen contract en geen wettelijke status.
‘Anduma!’ schreeuwden zijn opzichters — lokale wijnondernemers en werknemers van wijnproductiebedrijven — naar hem en andere Afrikaanse gastarbeiders, terwijl ze druiven plukten voor de productie van Barolo en Barbaresco, twee van de duurste en meest geëxporteerde wijnen van Italië.
Lees hier verder: https://www.mo.be/reportage/arbeidsmigranten-uitgebuit-en-mishandeld-italiaanse-wijngaarden?utm_campaign=emo&utm_medium=newsletter&utm_source=email
