AL 40 JAAR SPRAKE VAN HET IK-TIJDPERK.
Of terugkeer naar een minder op het individu gerichte samenleving denkbaar is, is de vraag. En dat nog los van de vraag of dat wenselijk is, gelet op positieve kanten die ook aan individualisme zitten. Je zou politici soms wel ‘verstandiger’ kiezers wensen; kiezers die meer oog hebben voor het collectief. Maar dan “moeten” diezelfde politici de kiezers wel eerlijk vertellen dat problemen complex zijn, marges smal en oplossingen tijd kosten. Is dan het gewoonlijke antwoord. Of in ons ‘Ik-tijdperk’ die eerlijke boodschap wordt beloond, is de vraag. De vraag is of nuancering en uitleg en verantwoording het vertrouwen in de Nederlandse politiek kunnen herstellen. Nogal wat electorale adviezen draaien om beloftes, vooral als het om een dringende behoefte gaat. Een of twee issues en meer kan en wil de kiezer niet behappen. Of is dat onderschatting? Zie wat columnist Bert van den Braak er ons over zegt:
https://www.parlement.com/id/vmfadg6iyxed/het_ik_tijdperk_werd_zichtbaar_in_de_politiek
Beeld: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0c/Tara_Michelle_Mirror_Selfie.png
