Verslaving en Psychische Aandoening: Dubbele Diagnose, Dubbele Achterstand
(Door Bert Breij)
“Mensen met een dubbele diagnose worden te vaak vergeten in onze zorg,” zegt Anneke van Wamel, wetenschappelijk medewerker bij het Trimbos-instituut. “Ze kampen niet alleen met een verslaving, maar ook met een psychische aandoening. Dit maakt hen extra kwetsbaar, en toch krijgen ze niet de hulp die ze verdienen.” Volgens het Trimbos-instituut faalt de hulp vaak door een gebrek aan integrale aanpak en toegankelijkheid. Zorginstellingen, zoals de Parnassia Groep, noemen de behandeling complex, maar essentieel. Annette Bonebakker, klinisch neuropsycholoog bij de Parnassia Groep, benadrukt: “De verslaving en de ziekte zijn met elkaar verweven en versterken elkaar. De gelijktijdige behandeling van beide problemen maakt wat wij doen ingewikkelder.”
Ook DeSolidariteit heeft scherpe kritiek. Het gebrek aan adequate zorg voor deze kwetsbare groepen laat volgens hen zien hoe weinig solidariteit er is in ons zorgstelsel. Mensen met een dubbele diagnose vallen tussen wal en schip, terwijl zij juist de aandacht en steun het hardst nodig hebben. Dit probleem raakt niet alleen de zorg, maar ook de sociale samenhang in de samenleving.
Patiëntenfederatie Nederland sluit zich bij deze kritiek aan en vindt dat de zorg voor mensen met een dubbele diagnose tekortschiet. “Het is essentieel dat mensen met complexe zorgbehoeften niet tussen wal en schip vallen,” zegt Tijmen Hendriksen, woordvoerder van de federatie. “Zorg moet aansluiten bij de behoeften van de patiënt, ongeacht de complexiteit van hun situatie.” De federatie constateert echter dat dit in de praktijk vaak niet gebeurt. Dit wijst volgens hen op een gebrek aan maatwerk en een onvoldoende focus op de specifieke problematiek van deze kwetsbare groepen.
Het is duidelijk: er moet snel verandering komen in hoe we omgaan met deze vergeten groepen.
Beeld via Creative Commons/ Flickr | Licentiegegevens
Maker: Tim Dennell “Drug addiction – Spice addicts lying comatose on the pavement”
